Dominique Meeùs
Dernière modification le
retour à la table des matières
— au dossier marxisme
De verschuivingen veranderen niets aan de voorhoederol van de industriearbeiders. Het industrieproletariaat is de voorhoede in de strijd voor het socialisme omdat deze groep het best de uitbuiting ondervindt, het meest geconcentreerd is, niet strijdt voor het instellen van andere uitbuitingsverhoudingen, maar voor het vernietigen van elke uitbuiting. De arbeiders produceren de meerwaarde die verdeeld wordt over de verschillende niet-productieve sectoren. Zij zijn het meest geconcentreerd en ‘gedisciplineerd’ door het kapitaal. Zij beheersen de vitale schakels van de economie.
Die leidende rol heeft niets te maken met haar aantal, maar met haar plaats in de maatschappij en in het productieproces. De voorhoede is in veel gevallen niet de meest talrijke groep. In alle derdewereldlanden is de belangrijkste revolutionaire kracht (in aantal) de boeren, terwijl de arbeidersklasse de politiek leidende rol vervult. Het industriële proletariaat zal de voorhoede blijven zolang het kapitalisme bestaat. In brede zin wordt die rol waargenomen door de werkers die rechtstreeks bij het productieproces betrokken zijn en de meest proletarische lagen binnen de dienstensector.
De meest prioritaire opdracht bestaat erin de andere werkers op te trekken aan strijdbaarheid en strijdtraditie van de arbeiders. Dit wil zeggen, de strijdtraditie van het industrieproletariaat doorgeven en doen verwerven door de ‘nieuwe’ industriewerkers, steunend op de meest geproletariseerde lagen van de dienstensector. Dit is precies het omgekeerde als het ‘wegtrekken’ van de fabrieken en de vlucht naar de ‘nieuwe sociale bewegingen’.