Lob der Dialektik, in
Bertolt Brecht, Hanns Eisler, Lieder Gedichte Chöre,
Éditions du Carrefour, Paris, 1934.
Adolf Fritz Guhl, Ernst Busch, Berlin Ensemble Orchestra, Berlin Ensemble Choir.
Lob der dialectik
Ode aan de dialectiek
Éloge de la dialectique
In Praise of Dialectics
Das Unrecht geht heute einher mit sicherem Schritt.
Vandaag rukt onrecht met genadeloze stappen op.
L’injustice aujourd’hui s’avance d’un pas sûr.
Today, injustice goes with a certain stride,
Die Unterdrücker richten sich ein auf zehntausend Jahre.
Onze onderdrukkers zijn klaar voor de volgende tienduizend jaar.
Les oppresseurs dressent leurs plans pour dix mille ans.
The oppressors move in for ten thousand years.
Die Gewalt versichert: So, wie es ist, bleibt es.
Met geweld garanderen ze ons: het zal altijd zijn zoals het nu is.
La force affirme: les choses resteront ce qu’elles sont.
Force sounds certain: it will stay the way it is.
Keine Stimme ertönt außer der Stimme der Herrschenden.
De stem van de heersers is de enige die gehoord wordt.
Pas une voix, hormis la voix de ceux qui règnent,
No voice resounds except the voice of the rulers.
Und auf den Märkten sagt die Ausbeutung laut: Jetzt beginne ich erst.
Uitbuiting buldert op de markten: Ik begin nog maar.
Et sur tous les marchés l’exploitation proclame : c’est maintenant que je commence.
And on the markets, exploitation says it out loud: I am only just beginning.
Aber von den Unterdrückten sagen viele jetzt:
En velen van de onderdrukten, knikken al:
Mais chez les opprimés beaucoup disent maintenant :
But of the oppressed, many now say:
Was wir wollen, geht niemals.
Wat wij willen zal nooit lukken.
Ce que nous voulons ne viendra jamais.
What we want will never happen.
Wer noch lebt, sage nicht: niemals!
Wie nog leeft: zeg nooit “nooit”!
Celui qui vit encore ne doit pas dire : jamais!
Whoever is still alive must never say ‘never’!
Das Sichere ist nicht sicher.
Het zekere is zo zeker niet.
Ce qui est assuré n’est pas sûr.
Certainty is never certain.
So, wie es ist, bleibt es nicht.
Het zal niet altijd zijn zoals het nu is.
Les choses ne restent pas ce qu’elles sont.
It will not stay the way it is.
Wenn die Herrschenden gesprochen haben,
Als de heersers gesproken hebben
Quand ceux qui règnent auront parlé,
When the rulers have already spoken
Werden die Beherrschten sprechen.
Zullen de overheersten spreken.
Ceux sur qui ils régnaient parleront.
Then the ruled will start to speak.
Wer wagt zu sagen: niemals?
Wie durft dan nog “nooit” zeggen?
Qui donc ose dire: jamais ?
Who dares say ‘never’?
An wem liegt es, wenn die Unterdrückung bleibt? An uns.
Aan wie ligt het als de onderdrukking blijft? Aan ons.
De qui dépend que l’oppression demeure ? De nous.
Who’s to blame if oppression remains? We are.
An wem liegt es, wenn sie zerbrochen wird? Ebenfalls an uns.
Aan wie ligt het als ze wordt gebroken? Evenzeer aan ons.
De qui dépend qu’elle soit brisée? De nous.
Who can break its thrall? We can.
Wer niedergeschlagen wird, der erhebe sich!
Verdrukten, sta op!
Celui qui s’écroule abattu, qu’il se dresse!
Whoever has been beaten down must rise to his feet!
Wer verloren ist, kämpfe!
Verslagenen, vecht!
Celui qui est perdu, qu’il lutte!
Whoever is lost must fight back!
Wer seine Lage erkannt hat, wie soll der aufzuhalten sein?
Wie weet waar hij staat, is onstopbaar.
Celui qui a compris pourquoi il en est là, comment le retenir?
Whoever has recognized his condition – how can anyone stop him?
Denn die Besiegten von heute sind die Sieger von morgen,
Want de overwonnenen van vandaag zijn de overwinnaars van morgen,
Les vaincus d’aujourd’hui sont demain les vainqueurs
Because the vanquished of today will be tomorrow’s victors
Und aus Niemals wird: Heute noch!
En “nooit” wordt Nu!
Et jamais devient: aujourd’hui!
And never will become: already today!
Bertolt Brecht, junge Welt.
(Vertaling: Eefje Goossen.)
(Traduction : Maurice Regnaut.)
(Translation: David Riff, Что делать.)